Bu dağın karı menem Bitlis’in etrafı dağlarGün vursa erimenem İçinde gülden bağlar Yedi yıl yerde kalem Fazla mektup yazardım Civanem çürümenem yarim gariptir ağlar Bulak başı poturak Kar yağar lapa lapa At minderi oturak Bizim evin damına Bir sen söyle bir de men Kız seni alacağım Bu sevdadan kurtulağ Ananın inadına Şafaklar sökülende Avih’in yolu ince Al elma dökülende Düşümde gördüm gece Yarimi çağırasız Kuşlar kurbanız olem Mezarım örtülende Yarimin hali ince Ay paceden gitmiyor Bitlis çayı bir düman Elim yare yetmiyor Ben bu dertten kurtulmam Hafta bir mercimek Yarimi sular aldı Boğazımdan gitmiyor Ölsem bile unutmam Başında puşan kurban Bitlis çayı bulanık Dudağan dişan kurban Ağlarım yanık yanık Yalanız sana değil El alem gece uyur Eşan yoldaşan kurban Ben her zaman uyanık Belediye önü taştır Dama serdim hasırı Kızların gözü yaştır Al koynuna yesiri Arvatlar ağlamayın Kaynana ölür ise Manto çarşaftan hoştur Ev olur arı sili |